"Bir Daha June" güzel bir film. Demans geçiren bir anne, özel bir bakım evine yatırılmış. 5 yıl sonra her şeyi hatırlayıp bakım evinden kaçıp evinin ve cocuklarının yanına geliyor. Ailedeki değişikliklerden şaşkın. Hatta torunların büyük halleri, İşlerin bozulmuş olması... Neyse filmi izlemenizi salık veririm. Bu ani düzelmelere inanmayan olur. Ben annemde yaşadım şahidim. Annem de demansken saçını kestirir hem de Nesli'ye. Aklı başına gelince, "Hani saçlarım? Ölünce göğsümü ne örtecek?" diye kıyamet koparırdı. Hastayken geceleğini lime lime yırtar, iyileşince, "Hani benim mavi geceliğim?" diye arardı. Bu anı iyileşmeleri bize nefes aldırır ama gene ne zaman bizden kayacak diye endişe ederdik. Kardeşim ve ben, çoğu bende de olsa dönüşümlü onu kolladık. Eşim de anlayışlı davrandı. Daha evvel de onun babasının bu kaymalarını, karı koca biz idare etmiştik. Ruhları şad olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder