Çocukluğumun 9 Eylül’lerini anımsıyorum. Birçok törenin yanında, bir de geçit töreni yapılırdı. Basmane’den hareket eden topluluk Anafartalar’dan devam ederdi. Pazaryerinde oturan amcamın evinden tabure, oturak ne bulursak alır, Dönertaş Sebili’nin yakınında geçecek topluluğu beklerdik. O yıllarda siyasiler, öğrenciler, birçok kurumlar sırayla geçer bizi heyecanlandırırlardı. Kurumların bizlere attığı küçük reklam numunelerini (sabun, kuru üzüm gibi) kapmayı pek severdik. Bazı senelerde komşumuz Hanife teyze beni de yanına alır, Kemeraltı’nın paralelindeki kocasının manav dükkanına götürür, komşu amca bize kıymalı pide ısmarlar, sonra da Anafartalar’ın devamı olan Kemeraltı’nda töreni izlerdik. 60’lı yıllarda tören akışının yönü değiştirildi. Gelin girdiğim evin (Halitbey İlkokulu’nun yer aldığı sokağı bir adı da halk arasında Tatar Mahallesi’dir) yanındaki sokak ki, bir ucunda Akarcalı (Tatar) Camii, diğer ucunda da Varyant’taki Fatih Camii vardır. O sokağın Varyant’a çıkan yanı merdivenlidir. Bütün mahalle bu merdivenlere sıra sıra oturur töreni izlerdik. Çünku artık Basmane’den gelen topluluk, İkiçeşmelik’ten çıkıp Varyant’tan Konak’a iniyorlardı.
33 senedir İnönü Caddesi’nde oturuyorum. İlk yıllar 9 Eylül akşamları askerler fener alayı ile geçerlerdi. Son yıllarda göremiyorum. Belki, karşı sıramız Karabağlar Belediyesi 29 Ekim’de olduğu gibi akşam geçit alayı hazırlamıştır. Kurtuluşumuz kutlu olsun.
Fotoğraf: Neslihan Perşembe
