Çocukluğumdan beri 9 Eylül İzmir'in
kurtuluşu törenlerine katılırım. Eskilerde, geçit töreni Basmane'de kurulan
çiçeklerle süslenen Taktan başlar Anafartalar'dan geçerek Konak'a varırdı.
Namazgah pazaryerine yakın ikamet eden amcamlardan oturak bir şeyler alır,
Dönertaş Sebili’nin civarında kaldırıma kamp kurardık. Askerler mızıkalarıyla,
öğrenciler bayraklarla en son da ticaret firmaları reklamlarıyla geçide
katılırdı. Firmaların attığı reklam
ürünlerini kapmak eğlencemizdi. Yıllar geçti tören güzergahı değişti.
Anafartalar Kemeraltı'ndan geçen tören kafilesi, Mezarlıkbaşı' ndan yukari
İkiçeşmelik üzerinden, Bayramyeri ve Varyant'tan iner oldu.
Eee! Ben de evlenip Bayram yerine gelin
gelmişim, çocuklarım doğmuş büyümedeler. Artık tören de yakınımızdan geçiyor. O
gün kardeşim bize geliyor, Varyant'taki Fatih Camii'nin karşısında basamaklı
bir ara yol var. Amfitiyatro görünümündeki bu sokağa sıralanıyoruz. Çocuklar küçük,
kıpır kıpır, tekin durmazlar, yanımızda su var bisküvi, kurabiye var onları
oyalayan. İllaki töreni izleyeceğiz büyük bir coşkuyla. Yaşlandım ama içimdeki o kurtuluş coşkusu hiç
değişmedi. Halkım o günleri unutmayın! Atatürkler kolay yetişmiyor.
